Gelme çocuk...

Gelme çocuk,
Benim denizimde yüzemezsin sen,
Kolların kısa kalır dalgalarıma.
Ölürsün çocuk,bulaşma yalnızlığıma.

Karanlığıma yaklaşma çocuk,
İçine alır ıssız sokaklarım ellerini,
Gözlerini kaybedersin kuytu gecelerimde.
Viran şehirlerime ayak basma sakın,
Yıkılırsın çocuk,yıkılırsın…

Divaneliğim korkutur seni,
Umutlarını yıldırımlar kaçırır,
Uçurum kaçkınıdır ruhum,
Ruhumla yorulursun,yaklaşma çocuk.

Ellerim ateştir,dokundukça kavrulursun.
Sevme çocuk, sevilecek yürekmi benimki,
Çoktan unuttum renklerimi,
Çoktan tükettim sevgileri,sakın sevdirme kendini…

Söyleme çocuk,konuşma sakın,
Sakın anlatma kendini.
Şarkılar söyleme senin ikliminden.
Her şarkı yarım bende,
Yarımlaşma ellerimde,seni bulamam,
Sus çocuk sus.

Alıştırma kendini bana,
Ben olursun çocuk,
Ben,sen olamam uğraşma.
Ağlama çocuk,ben kıyamam ağlayana,
Gözlerine ulaşamam.
BİR GÜN GELİR GİDERSİN ÇOCUK,
İÇİMDEKİ ŞARKI BİTER,YAŞAYAMAM…

KAHRAMAN TAZEOĞLU.