Bunca ayrılık yetmedi mi ya Bilal...

Peygamberimiz'in vefatından sonra ayrılık acısına tahammül edemeyerek,bir daha ezan okuyamadı.
Resulullah'a olan muhabbetiyle her gün yanıp tutuşuyor,göz yaşı döküyordu.O'nun vefatından sonra Medine'de kalamayıp Şam'a yerleşti.
HZ.Ömer ordusuyla Şam'a gelince onlara katılıp Kudüs'e gitti.
Bir gece rüyasında Peygamber Efendimizi gördü.Sevgili Peygamberimiz(s.a.v.)kendisine sitem ettiler;
"Bunca ayrılık yetmedi mi Ya Bilal, hala kabrimi ziyaret etmeyecek misin?"
Zavallı yüreği duracak hale geldi.Heyecan ve ter içinde uyanıp hemen hazırlığa başladı.Şafak sökerken ince,uzun deveciğiyle mübarek Medine yollarına düştü.
Biricik Efendi'sine yaklaştıkça havayı kokluyor,taşları,toprakları okşuyor ve gözyaşı döküyordu.Issız çölleri yara yara Medine'ye vardı.
O'na rastlayanlar,selam veriyorlar ve yanlarındakilere;
"İşte Bilal,Bilal-ı Habeşi,işte HZ. Peygamber'in Müezzini.Bu dünyaya O'nun gibi ezan okuyan gelmemiştir."
Fakat O,hiç birini duymuyor görmüyordu.Sanki çok kuvvetli bir mıknatıs O'nu kendine çekiyordu.Peygamber Efendimiz'in mübarek kabrine doğru ilerledi.
Yüce Makama erişirken Kur'an-ı Kerim okudu.En sonunda sevgilisinin kabrinin yanında bayılarak yıkıldı.
Ayıldığı zaman başucunda, Peygamber torunları Hasan ve Hüseyin Hazretleri saçlarını okşuyorlardı.Sarıldılar,kucaklaştılar,ağlaştılar;
Yavrularım!nekadar da Dedeniz Resulullah gibi kokuyorsunuz!dedi.
HZ.Hasan sordu;Dedemiz senide çok severdi.Acaba O'nun hatırı için,bir şey istesek yaparmısın?
HZ.Bilal çok şaşırdı"Bu ne biçim söz ,bu kölenizden ne emrederseniz hemen yerine getiririm."
"Senden,bir defa da olsa ezan dinlemek istiyoruz.Ricamız sadece buydu."
Ertesi sabah Bilal-ı Habeşi,son ezanını Mescid-i Nebevi'de okudu.Yanık ve hasret dolu sesiyle;
"ALLAHÜ EKBER! ALLAHÜ EKBER!" Dediği zaman bütün Medine halkı ayağa kalktı.
"EŞHEDÜ EN LA İLAHE İLLALLAH! EŞHEDÜ ENNE MUHAMMEDEN RESULULLAH!"deyince kadın-erkek,genç-ihtiyar ,hatta yataklardaki hastalar bile sokağa döküldü.
Mescid-i Nebevi'ye koştular.Halk okadar coştu ki,Peygamber Efendimiz yaşıyor sandılar.
O günden beri dünyada,bir daha böyle bir ezan okunmadı.Bilal-ı Habeşi Hazretleri de başka ezan okumadı.641 senesinde vefat ettiler.

Allah şefaatlerine nail eylesin...

[sonbahar]

çok güzel bir yazı paylaşım için teşekkürler

Alah razı olsun................