Mevlana'dan Sözler...

Hz. Mevlana, evlerinde yiyecek olarak hiçbir şey kalmadığını söyleyen hanımına tekrar tekrar sormuş: - Gerçekten hiçbir şey kalmadı mı? - Evet, demiş eşi. Hiç yiyeceğimiz kalmadı. O yoklukta tükenmez hazinelerin sahibini bulan Mevlana, ellerini kaldırıp:
- Allah'ım sana hamd-ü senalar olsun, diye şükretmiş. Evim, Peygamber hanesine benzedi.

Dünyâya gönül verenler, tıpkı gölge avlayan avcıya benzerler. Gölge nasıl onların malı olabilir? Nitekim budalanın biri, kuşun gölgesini sımsıkı yakalamak istedi. Ama dalın üzerindeki kuş bile buna şaştı kaldı.

Mevlana

Ey Can dostluk illa yan yana, diz dize olmak değildir asıl dostluk CAN CANA , KALB KALBE olmaktır..

Mevlana

‎-Sen Şemsten önce de namazını kılar, ibadetini yapar mıydın...?
-Yapardım..
-Ondan önce de etrafındakilere iyilik etmeye çalışmaz mıydın?
-Çalışırdım..
-Peki öyleyse değişen ne?
......-Şems gelmeden önce üşüdüğüm zaman ısınırdım.. Şems geldikten sonra dünya da bir müslüman dahi üşüyorsa, ısınmaya hakkım olmadığını öğrendim
Şems’i tanımadan önce ben, acıkınca bir kap çorba içer, doyardım. Üşüyünce de ocağıma iki odun atıp ısınırdım, Fakat şimdi,dünyanın bütün çorbalarını
içsem doyamam…Çünkü, biliyorum ki dünyada açlar var. Dünyanın bütün
odunları yansa ocağımda, artık beni ısıtmıyor.
Zira biliyorum ki yeryüzünde üşüyenler var.

[TÜRKER]

"Dert, gizlice Allah'ı anmana vesile olacaksa tüm dünya mülkünden değerlidir..''
(Hz. Mevlâna)

Ne de hoş salına salına gidişin ey canların canı!
Ey canlara can olan sevgili gitme bensiz!

Gülbahçesine gitme bensiz, ey dostların canı !
Ey ay, bensiz parlama; ey gök, dönme bensiz!
Bensiz kalma ey yeryüzü, ey zaman geçme bensiz!
Bu dünya da seninle hoş, o dünya da seninle hoş!
Bu dünyada bensiz olma, o dünyaya gitme bensiz!
Senin ışıklı yüzünle parıldar geceleyin ay,
Geceyim ben, ayım sensin, gökyüzüne bensiz doğma.
Diken, güle sığınır da kurtulur ateşten, sen gülümsün,
Ben de dikeninim senin, gülbahçesine gitme bensiz!
Gözün bende olsun, koşturayım çevgânının önünde,
Hep bana bak, gözet beni, at sürüp gitme bensiz!
........
Ey izi görünmez sevgili, izimin tozu sensin benim!
Yazık bu yola bilinçsizce düşene, gitme bensiz!
Sensin yolumun bilgisi, ey yol bilen, gitme bensiz!
Herkes aşk diyor sana, bence aşk sultanısın,

Ey insanların aklına fikrine sığmayan sevgili.
Ey yücelerden yüce sevgili dost, gitme bensiz!

Ey Gönül! Bana derler: "Sevgili'ye bunca hasret, özlem neden?" diye; "Ulaşamayacağını bile bile neden onu arıyorsun?" derler.. Ben de derim ki: "Öleceğimi bile bile neden yaşıyorsam, o yüzden!"
Mevlana...

biz seninle bir salkımın iki aşık üzümüyken,
başka şişelerde şarap olmuşuz, başka hayatlarda harap olmuşuz.
biz seninle bir denizin iki aşık balığı iken,
başka sularda yüzüp durmuşuz, başka kıyılara vurmuşuz...

Mevlana

Farkında olduğum için var oldunuz, vazgeçtiğim için bugün yoksunuz..
Bu nasıl bir cüret ki; bir başka hayata müdahil olma, umarsızca sorgulama, pervasızca yargılama hakkını bulur insan kendinde..
Haddinizi aşmayın ey faniler..
Ben yok olmayı kabullenirken, kar taneleri mütemadiyen ayak izlerimi kapatmaktayken, güneş bile her gün batarken, sizdeki ne arsızlıktır; silinmeyi dahi kabul edemiyorsunuz bir başka faninin zihninden..
Mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken, yerin üstündeki bu şatafat da neyin nesi oluyor acep?
Uğraştırmayın da dağılın hadi..
Dağılın ve gidin, ama bilin..
Kör cehalet çirkefleştirir insanları!
Suskunluğum asaletimdendir...
Her lafa verecek bir cevabım var...
Lakin bir lafa bakarım lafmı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye...

Sakın umutsuzluğa düşme Allah'tan umudunu kesme bakarsın can bahçende söğüt ağacının dalı bile yemiş verir...