dilim seni....

[CUMHUR]

Bire dilim, nedir senden çektiğim,
Nefsime uyup da- her bir dediğin,
Elime –koluma- atıyor düğüm,
Senin bu tavrından- ne olcak halim,
Atılmaz-satılmaz- a asi dilim




Kimse etmez senin- bana ettiğin,
Çoğu çıkmaz sokak- bu yönelttiğin,
Girdab’a sokuyor- hep söylediğin
Sessiz kal biraz da- rahat edelim,
Saygınlık sırrı’dır- böylesi dilim



Boğaz,boğum-boğum- sonuncu sukut,
Sözü söylemeden- beş-on kere yut,
Şayet faydalıysa- kesinse umut,
Gene de temkinli- sarfet ki kelam,
Olmasın nefsinin- hilesi dilim



İblis’im- nefsimi- kandırır önce,
Kendine benzetir- onu şeytan’ca,
Sonra da sana- atarlar kanca,
Artık ne mantık kalır- ne aklı selim,
Olursun nefsimin- ölesi dilim



Bazen kelamlasın- bazen kalemle,
Kimi sevinç döker- kimi elemle,
İfadem olursun- hatra gelende,
Ortaya koyarsın- bütün hayalim,
Övündün sanırsın- dahası dilim



Çok konuşan- çok yanılır demişler,
Boş teneke çok langırdar- demişler,
Çok sözde de- yalan vardır demişler,
Çok malda da- haram olmalı yalım,
Bu yüzdendir- susmak alası dilim



Atalar ne demiş- dinle ! söyleyim,
“Dilim seni dilim- dilim dileyim,
Ne başıma gelirse- senden bileyim”,
İşte özlü deyim- öğüt ve talim,
Darısı bizlere- olası dilim



Dilim gel seninle- bir ahd yapalım,
Konuşmayı- bir düzene sokalım
Nefisle-şeytan’a- bir bağ atalım,
Söylenene, cevaz- vermezse dinim,
Susmayı seçelim- hulasa dilim



Her sözden önce- hakem kurulsun,
Kur’an-la -Sünnet’le- bağı sorulsun,
Uygun görülürse- mübah görülsün,
Bak o zaman- nasıl açıyor gülüm,
Güller bahçesine- dalası dilim



Resul’ü-Zişan’ımız- irad buyurmuş,
“-ALLAH ahrete- kim ki inanmış,
Ya hayır söylesin- ya sussun” demiş
Hatta boş laf’a- izin vermemiş,
Ha bunları- tek-tek, bilesi dilim



Ya RABB bu nimeti- koruyan eyle,
Nurlu yollarını- arayan eyle,
Zikrinle donanıp- yürüyen eyle,
Lütfet ki olayım- en halis kulun,
Tecdid’i-imanla- kalası dilim




Şevket OKYAY

alıntı...