Yürüyüş Adabi

[CUMHUR]

Yürüyüş Âdabı

--------------------------------------------------------------------------------


İnsan her hal ve hareketlerinde mütevazi olmalıdır. Yürürken, kibirli kibirli, kasıla kasıla yürümemelidir. Böyle bir yürüyüş şekli Rabbimiz tarafından yasaklanmıştır. Bu hususla ilgili ayet-i kerimelere mealen bakalım:
"Yeryüzünde büyüklük taslayarak yürüme. Sen ne yeri yarabilir, ne de dağlarla boy ölçüşebilirsin." (İsra sûresi/37)
"Gururlanıp insanlardan yüzünü çevirme; yeryüzünde kasılarak yürüme. Çünkü Allah büyüklük taslayan ve övünenleri sevmez." (Lokman sûresi/18)
Yürürken kibirli yürümek gibi, otururken de ayak ayak üzerine atarak oturmak caiz değildir. Bu mütekebbirlerin oturuşudur.
Sırt üstü yatarken dizi dikerek ayak ayak üstüne atmak da doğru değildir. Bu hususta Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuşlardır: "İnsan sırt üstü yatıp da, dizini büküp ayağını ayak üzerine koymasın." (Ramûz el-Ehadis, c.2/488-5) "Sizden biri sırt üstü yatıp ayağını ayak üzere atmasın." (a.g.e., c.2/488-6)
Peygamberimizin yürüyüş tarzı
"Kim nefsinde büyüklük taslayarak yürümesinde kasılırsa Allah'a kendisine gazaplı olduğu halde mülâki olur." (a.g.e., c.2/413-2) buyuran Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.), yürürken hafif bir şekilde öne doğru eğilerek, her nerede olursa olsun yokuştan aşağı iner gibi bir tavırla yürürlerdi. Yolda yürürken kibir sahibi gibi göğsünü gere gere yürümez, sağına, soluna salınarak gezmezdi.
Peygamber Efendimiz, mescidde otururken, dizlerini dikip oyluklarını karnına bastırarak ve ellerini bacakları üzerine bağlayarak veya iki ellerini bacakları üzerine bağlayarak otururlardı. Onu bu mütevazi oturuş şeklinde bile heybet vardı. (Şemail-i Şerif, 158)