..Kalpte ne varsa yansıyan odur...

[mehtap]

Ahlâk, kalbin içindeki şeylerin dışa yansımasıdır.



Herkes, davranışları ile
fıtratında gizlenen sıfat ve kabiliyetleri ortaya koyar.



İnsanın
davranışlarını yönlendiren merkez kalptir.


İnsanın dili, eli, gözü, kulağı,
ayağı ve diğer azaları kendi başına bir iş yapmaz.


Bu organlar nasıl
hareket edeceğini bilmez ve belirlemez.



Hepsi memurdur, amirleri kalptir.


İnsanın iradesiyle yaptığı bütün işler kalbin emrine ve yönlendirmesine
göre yapılır.


Yapılan her iş kalbin meylini, muhabbetini, irade gücünü,
tercihini ve aklın seviyesini gösterir.



Kalbi sıhhatli ve güzel olan kimsenin işleri sağlam ve güzel olur.


Kalbi
hasta olan kimsenin ise, işleri sakat ve bozuk olur.


İnsanın davranışlarındaki bozukluk, kalbinin inkâr, gaflet ve günahla
manen hasta oluşundan kaynaklanır.


Kalp, Yüce Yaratıcı’yı tanımakla
sıhhat bulur, güzel bir tevbe ile manevi hastalıklardan kurtulur.


Allah
sevgisiyle kuvvetlenir, zikir ile huzura erer, edeple süslenir, ibadet ve
itaatla güzel olur.


Bir kul,Yüce Rabbi’ni ne kadar tanırsa o derece sever, sevgisi kadar
zikreder, bu zikri hayatına yaydığı kadar edepli olur.


Böyle olunca da
herkes Yüce Allah’ı ne kadar tanıdığını ve sevdiğini davranışları ile
ölçebilir.


Rasulullah s.a.v. Efendimiz, kalbin konumunu şöyle belirtmiştir:


“İnsanın vücudunda bir yer var ki, orası güzel olursa bütün beden güzel
olur, bozuk olursa bütün beden kötü olur.


Dikkat edin o kalptir.”