İnsanı Sevmek

[kemal864]

Sevgi yaşatan bir iksirdir; insan sevgiyle yaşar..
sevgiyle mutlu olur ve sevgiyle çevresini mutlu eder.

İnsanlık sözlüğünde sevgi bizim canımızdır; biz birbirimizi onunla hisseder, onunla duyarız.

Allah, insanları birbirine bağlama konusunda sevgiden daha güçlü bir irtibat unsuru, bir zincir yaratmamıştır.

Aslında dünya, köhne bir harabeden ibarettir, onu taptaze ve canlı kılan sevgidir.

Cinlerin, insanların sultanları; arıların, karıncaların, termitlerin bile kraliçeleri,
bu sultan ve kraliçelerin de tahtları vardır.

Krallar, kraliçeler belli yol ve belli usullerle seçilir ve gelir tahtlarına otururlar.

Kimsenin intihabına ihtiyaç duymadan gelip gönüllerimize taht kuran bir sultan varsa o da sevgidir. Dil-dudak, göz-kulak onun bayrağını çektikleri ölçüde birer kıymet ifade ederler; sevgi ise kendinden kıymetlidir.

Sevginin otağı sayılan gönül, onun sayesinde kıymetler üstü kıymete ulaşmıştır. Sevgi sancağının gidip önünde dalgalandığı kaleler, kan dökülmeden fethedilmişlerdir. Sevgi askerlerinin ulaşabildiği yerlerdeki sultanlar, muhabbet çerisinin sıradan birer neferi hâline gelmişlerdir.

Biz, gözlerimizde sevginin zaferleri, kulaklarımızda onun davulunun, kösünün sesi bir atmosferde yetiştik. Gönüllerimiz hep onun bayrağının dalgalanma heyecanıyla attı.

Sevgiyle o kadar içli-dışlı olduk ki, neticede hayatımızı bütün bütün ona bağlayıp ruhumuzu da ona adadık. Artık biz yaşarsak sevgiyle yaşar, ölürsek sevgiyle ölürüz. Her nefeste, bütün benliğimizde onu duyar; soğukta onunla ısınır, sıcakta da onunla serinleriz. Bizim harb ü darbimizde güm güm sevgi davulunun sesi duyulur; sulh u sükûnumuz da yine sevgi mehteriyle şölenleşir.

Bin bir fenalığın kol gezdiği şu fevkalâde kirlenmiş dünyada, her zaman temiz kalabilmiş bir şey varsa o sevgi, onca sararıp solan gülendam şeylerin yanında hiç renk atmadan güzellik ve cazibesini koruyabilmiş bir dilber varsa o da yine sevgidir.

Dünyada hiçbir millet ve hiçbir toplumda ondan daha gerçek, daha kalıcı bir şey yoktur. Onun ninniden daha yumuşak, daha sıcak sesinin hissedildiği yerlerde bütün sesler soluklar kesilir, bütün enstrümanlar susar ve en tatlı nağmeleriyle sessizlik murâkabesine dalarlar.



Eğer Hakk'ın yaratma sevgisi olmasaydı, ne aylar, ne güneşler ne de yıldızlar meydana gelirdi.

Kâinatlar birer sevgi şiiri, yerküre de bu şiirin kafiyesidir.

Tabiat kitabı ve eko sistemde her zaman sevginin gür solukları duyulur.

İnsanî münasebetlerde de hep onun bayrağı dalgalanır durur.

İnsanlar arasında her zaman revacını koruyan bir akçe varsa o da sevgidir..

ve sevginin değeri kendindendir. Sevgi, en saf altınla bile tartılsa ondan ağır gelir.

Altın da, gümüş de değişik borsa ve piyasalarda her zaman değer kaybedebilirler ama; sevginin kapıları her zaman bütün olumsuzluklara kapalıdır ve hiçbir haricî müdahale onun iç ahengini bozamaz.

Bugüne kadar, bütün bütün kine, nefrete, düşmanlığa kilitlenmiş canavar ruhlardan başkası da ona karşı koymayı, onunla savaşmayı düşünmemiştir.

Bence, canavar ruhları uysallaştırmanın biricik iksiri de yine sevgidir.

Dünyevî zenginliklerin tesir alanının dışında nice problemler vardır ki, sevginin büyülü anahtarından başka hiçbir şeyle çözülememiştir.



Zaten dünyada hiçbir değerin sevgiye karşı koyması ve onunla rekabet etmesi de mümkün değildir.

Altının, gümüşün, dövizin, çekin, senedin hemen her maratonda muhabbet fedaileri karşısında yok olmuşlardır.

Evet, maddenin patronları, onca gürültü, patırtı, şov ya da ihtişama rağmen

gün gelmiş sermayeleri bitmiş, pazarları sona ermiş,

ocakları sönmüştür ama, sevginin çerağı her zaman par par yanmış ve ışık olup

bütün gönüllere, ruhlara akmıştır.

-----------------------------ALINTI---------------------