Kalbinden Olana Ölü Derler

[HİCRET]

Aklından olana mecnun derler, düşün!!! Lâkin kalbinden olana ölü... İnsansın;aklın var, kalbin var, bütün Kâinata duyduğun sınırsız muhabbet var, aşk var, ayrılık var, acı var ve nihayetinde ölüm var... Kelimelere sır verdim bu gece. Benim sırrım kelimelerin ağıtları oldu. Öyle ki bir araya gelip cümle bile olamıyorlar. Ağıtlarından sual ettim kelimelere, hükmü giydirdim devrik cümlelere. Baktım ki, Ne gamlıymışlar ne çok yanmışlarda anlatamamışlar...

" Derdin Ne? " diye sitem edip sordular.
" Susmak hangi harfle yazılır? " dedim.
Sus pus oldular. Onlar dahi bilemediler. Meğerse susmayı bilmiyorlarmış ki Onlar.
Ne elem Ne keder böyle!!! Susamadıklarından gama boğulmuşlar bu yüzden mürekkep yerine gam akıtmışlar. Sukutu bilmediklerindenmiş inleyişleri. Kalem tebessüme hasret. Susmak âh ki ne büyük bir nimet. Yazmaksa kolay. Sal kalemi rampa aşağı götüreceği yol uçurumdur. Korkuyorum kalemi elime almaya. Yazacaktım amma; Aşk lâzımdır sözü ateşe düşürmek için. Değil mi ki ateş-i aşk gerektir söze girmek için, kelâma düşmek için. Dili tutuşturmayan kelâm dudağıma değmesin. Dimağımı yakmayan söz kulağımdan girmesin ...

alıntı