Ey müslümanlar!Sabır ve namazla yardım isteyin

[CUMHUR]

EY MÜSLÜMANLAR! SABIR VE NAMAZLA YARDIM İSTEYİN



Meselesi olan her insanın belli bir ruh hâli vardır. Gider gelir meselesini düşünür. Yatar uyur, kalkar uyanır yine meselesini düşünür. Sağa bakar, sola bakar hep meselesini düşünür. Yiyip içse de, gezip dolaşsa da, konuşup sohbet etse de, mesele kafadan asla gitmez. Aynen öyle, bir zayıf, bir aciz kul olarak ben de bugünlerde bu ruh hâli içindeyim. Mesele olarak, kafama devamlı olarak aynı husus takılıyor ve kendi kendime devamlı soruyorum: Ne olacak bu Ümmet-i Muhammed’in hâli? Ne olacak bu gidişatın sonu? Bu kötü gidişata kim bir dur diyecek de, Müslümanlar felaha kavuşacak?



Evet, Müslüman Kardeşim, acılar üst üste geliyor. Yaklaşık bir asırdır, sinsi bir politikayla, Müslümanlar, birer birer, onar onar, yüzer yüzer öldürülüyor. Yirminci Yüzyıldan beri fesat ikilisi İsrail ve ABD, bir de yüzyıllarca yıldan beri fesat başı olan İngiltere’yi yanlarına almışlar, Irak’ta, Filistin’de, Afganistan’da ve benzeri yerlerde, adeta soykırım yapıyorlar. Özellikle bu Ülkelerde, Müslümanların başına yağmur yağar gibi bomba yağdırıyorlar. Batılı Ülkelerdeki çocuklar parklarda gezip oynarken, Filistinli çocuğu bisikleti üzerinde vuruyor Siyonist Yahudi’ler. Sokakta oyuna dalan Iraklı, Filistinli, Afganistanlı çocuk evine, annesinin “gel” sesi ile dönmüyor. Havada uçuşan uçakların sesi ile eve kaçmak zorunda kalıyor. O da kaçabilirse. Çoğunlukla sokak ortasında başına tonlarca bomba düşüyor. Aman Ya Rabbi, bir tarafta nazik, zayıf bedeniyle bir masum çocuk, bir yanda Batılı’nın icat ettiği tonlarca demir parçası. Bunların ikisi nasıl biraya getiriliyor? Çocuk ile tonlarca bombayı biraya getiren zihniyete, Filistinli Çocukların üzerine bomba yağdıran Siyonist Yahudi’lere ve destekçilerine lanet olsun.



Evet, yaklaşık bir asırdır devam eden kötü durum, bu hazin tablo, son bir iki haftadır daha da karalaştı, tablonun kan kırmızısı rengi daha koyulaştı. Filistinlilerin Gazze’deki çile, işkence, zulüm altındaki günleri bitmek bilmediği gibi, Siyonist İsrail daha da azgınlaştı. Dünya suskun, insanlar şaşkın ve çaresiz.



İşte bu tablo, işte bu durum nedeniyle, neredeyse 15 gündür, kafamdan çıkmayan o soru, artık beynimi kıvrım kıvrım kemirmeye ve damarlarımdaki kanları milim milim emmeye başladı. Ne olacak bu Ümmet-i Muhammed’in hâli?



Yine bu sıkıntı hâli içindeyken, yine bu mesele kafamı meşgul etmekte iken, Kızımı dershanesine bırakmak üzere arabama bindim. Sıkıntılı ve düşünceli bir şekilde arabamı sürdüm. Kızımı dershanesine bıraktım. Evime dönmek üzere arabamı çalıştırdım. Eve doğru sürdüm. Yine dalgın, yine düşünceli ve üzüntülü hâlim devam ediyordu. Birden, her zaman dinlediğim Radyo’yu açmak geldi içimden. Nedense, bu sefer radyoyu açmayı unutmuştum. Çünkü, arabaya biner binmez her zaman dinlediğim Dost FM’i açmak bende güzel bir alışkanlık olmuştu. Ama bu gün (11.01.2009 günü) unutmuştum. Bu arada evime neredeyse 20-30 m yakınlıkta olduğumu anladım. Radyoyu açıp açmamakta tereddüt ettim. Çünkü, neredeyse evime gelmek üzereydim. Birden şöyle bir düşünce kapladı içimi:”Dost FM Radyosunu aç, ya Kur’an-ı Kerim okunuyordur, ya bir güzel nasihat veriliyordur. Çok kısa süre de olsa, bunları duymak kârdır”. Üstelik, belki de şu içimde bulunduğum sıkıntılı ve üzüntülü hâlimi gidermeye ve dalgınlığımı dağıtmaya faydası olur diye, radyonun düğmesine bastım ve Euzü Besmele sesini duydum. Radyodan besmele sesi geldikten sonra, Hoca bir ayet okumaya başladı. Ayet “Ya Eyyühellezine Amenû” ile başladığı için heyecanım arttı. Bu bize bir hitaptı çünkü. Bu arada evimin önüne gelmiştim. Ama arabadan inmedim ve ayetin okunmasının bitmesini bekledim.



Kendi kendime iyi ki, radyoyu açmışım dedim. Çünkü, bu kısa süre içerisinde Bakara Suresi 153. ayet okunmuştu. Bu ayette, Yüce Rabbimiz (cc) “Ey iman edenler, sabır ve namazla yardım isteyin! Şüphe yok ki, Allah sabredenlerle beraberdir” diye bize seslenmektedir. Bu ilahi sesleniş üzerine, birden sıkıntım ve hüznüm dağıldı. Dağlar kadar, okyanuslar kadar, zerreden kainata kadar umutlandım ki, Allah bizimle beraberdir. Bize düşen umutlu olmaktır. Bize düşen sabır ve namazla O’(cc)dan yardım istemektir.



Evet, Müslüman kardeşim, Müslümanların durumu ve yaşanan son olaylar bizi hüzünlendirmekte, bizi düşüncelere garketmekte ve sıkıntı içine sokmaktadır. Üzülmemek ve ağlamamak mümkün değil. Müslümanın derdi ile dertlenmeyen Müslüman olabilir mi? Elbette, dertleneceğiz ve Dünyanın bir köşesinde Müslümanın ayağına bir diken batsa bundan muzdarip olacağız. Ancak, umutsuzluğa düşmeyeceğiz ve “sabır ve namazla” Allah’tan yardım isteyeceğiz. Haydi Müslüman kalk ayağa, haydi Müslüman kalk namaza ve asla yılgınlığa düşme ve sabırdan ayrılma. Üzerine düşeni yap, çalış, çabala ve kâfirlere karşı hazırlıklı ol. Allah’ın sabredenlerle birlikte olduğunu asla unutma. Ben bu sonuca düşüncelerimle ve yukarıdaki küçük işaretle vardım ve üzerimdeki büyük yükü attım. İnşallah sen de tefekkür ederek, umutsuzluğu yenersin, asla yılgınlığa düşmezsin.

alıntıdır