Yildizlarin Gerçeği

[CUMHUR]

Yıldızların Gerçeği Nedir?

--------------------------------------------------------------------------------


İnsanlar eski devirlerde, düşünme ve araştırma gibi bazı insani özelliklerini kullanmadan; sadece şartlanmaların ve adetlerin emrettiği bir biçimde, çeşitli putlara, gök tanrılarına, yıldızlara, güneşe tapınırlar ve böylece de dini sorumluluklarını yerine getirdiklerini zan ederlerlerdi.
Bunun böyle olmadığını, o zamanın imkanları içinde, insanların çoğunluğuna anlatabilmek mümkün olmadığı için; onların, burçlar ve yıldızlardan gelen tesirleri fark edip, yıldızları tanrı kabullerini engellemek amacı ile astroloji ilmi ve doğal sonuçları din adamları tarafından kapatılma yoluna gidilmiştir.
Daha sonraları ve hatta günümüzde dahi bu gerekçeye dayalı olarak, "din" ve "astroloji" birlikte ele alınırsa günah olur, gibi tuhaf bir düşünce tarzı yer etmiştir.
Halbuki hakikat ehli zatlar her zaman yıldız ilminden bahsetmişlerdir. Kutsal kitabımız Kur'ân'da da bu konu ile ilgili âyetler olduğunu daha evvel belirttik.
Bu konuyla ilgilenenler kazanmış; inkar edenler ise ne olmuş, bilemem..!
Oysa; her şeyi, dilediği gibi ve bir sebep ile meydana getiren Allah, daha henüz hiç birşey mevcut değilken, yokluk ve kendi özünde gizlilik halinde iken, "Esma-ül Hüsna" diye bilinen, isimlerinin işaret ettiği manalardan oluşan sayısız oluşumu seyretmeği dilemiş; ve “yok”tan bu âlemleri yaratmıştır.
O'nun yaratması, kendi esmasının işaret ettiği sayısız özellik ve bunların meydana getirdiği oluşumları seyretme gayesi ile, dilediği sonsuz manalarını aşikar etmesidir.
Alemler ve varlıklar "yok"ken de varolan yalnızca ALLAH idi... "El an" var olan da gerçekte yalnızca kendisidir!.
Mevcut kabul edilen şeylerin “var”lığı ise "birbirine GÖRE"dir!... Hayâldir!...
Bir açıklamas›nda Hz. Muhammed s.a.v. şöyle buyurmuştur.
- Allah var idi.... Ve O'nunla beraber hiçbir şey yok idi..!
Ve varlıkta mutlak tasarruf eden Allah, her şeyi, kendi esmasından, yok iken var etmek, anlamına gelen bir şekilde meydana getirmiştir.
Bir başka ifade ile, var olanlar, dinde ESMA-ÜL HÜSNA diye bilinen, Allah'ın Güzel İsimlerinin manalarının açığa çıkması neticesinde oluşmuş şeylerdir.
Sadece maddenin değil, fiillerin, olayların, düşüncelerin de oluşması bu esasa dayalıdır.
“Allah, bilinmekliğini istedi alemi; bilmekliğini istedi ademi yarattı.”
İfadesi ile de yukarıdaki konu anlatılmak istenmektedir.
Yani, O yüce Zat, kendi esmasının işaret ettiği manaların seyredilmesi için kainatı ve içindekileri varetmiştir.
Bunları en iyi şekilde değerlendirecek ve kendine yeryüzünde HALİFE olabilecek kapasitede insanı yaratmıştır.
Kur'ân’da Bakara sûresinin 30.cu âyetinde şöyle der:
“BEN YERYÜZÜNDE BİR HALİFE MEYDANA GETİRECEĞİM.”
Burada, insanın "halife"liğinden murad; insan beyninin, Allah'ın tüm isimlerini ortaya çıkarabilecek kapasitede yaratılmış olmasıdır. Bu hususa ilerde tekrar geleceğim için şimdi kaldığım yere dönüyorum.
Esasen varlıkta Allah'ın esmasının varlığı dışında birşey yoktur!.
Konumuz olan yıldızlar da, Allah'ın isimlerinin manalarının, çeşitli terkipler halinde yoğunlaşmış halidir; yani Din içindeki adıyla meleklerdir!.
Allah, Esma-ül Hüsna denilen güzel isimlerinin anlamlarını, dilediği şekilde, değişik formüllerle terkiplendirerek, bâtını melek olan yıldızları meydana getirmiştir!. Burçlar da, yine bu şekilde oluşmuş takım yıldızlardır. Her bir burçta yüzmilyondan yüzlerce milyara kadar bir araya gelmiş yıldızlar mevcuttur.
Bu yıldızlardan veya burçlardan bahsederken, aslında onların özündeki manalardan bahsadiyoruz, farkında olmadan. Yani Allah'ın "Esmâ"sından!...
Daha evvelde bahsettiğim, İslam Alimi İmam Aziz bin Muhammed Nesefi hazretleri “ZÜBTEDİL HAKAİK“ isimli eserinde, "Cisimler Aleminin Mertebeleri" bölümünde bakın neler anlatıyor.
" Malum olsun ki, Cenab-ı Hak Hazretleri cisimler alemini halketmek diledi. Önce dört zulmaniye nazar etti. Hemen bunlar eriyip cuşa geldi. Öz ve hülasasından Arş-ı Alayı yarattı, kalandan Kürsiyi yarattı. Kalandan yedinci göğü yarattı, kalandan altıncı göğü, kalandan beşinci ğöğü, kalandan dördüncü göğü, kalandan üçüncü göğü, kalandan ikinci göğü, kalandan hava unsurlarını (ay, yıldızlar, gezegenler v.s ), daha sonra su unsurlarını ve toprak unsurlarını yaratmıştır. Sonra maden, nebat, hayvan ve son olarak da insan meydana gelmiştir. "
Burada anlatılan yedi semayı "boyut" olarak anlamak suretiyle bu ifadeyi değerlendirelim. Zira Kur`ân-ı Kerim’de "sema" kelimesi bir çok yerde mekansal "gök" anlamında değil, boyutsal anlamda, yani varlığın özüne dönük bir şekilde kullanılmaktadır.
?imdi de, bizi gene aynı başlangıç noktasına götürecek bir başka yoldan gidelim.
Bilim adamları, maddenin özüne boyutsal olarak inerek, sırasıyla hücre yapısı, moleküler yapı, atomsal yapı, proton, netron, elektron, mezon, kuarkları, kuantları, ve daha da özlere inerek elektromanyetik dalgaları bulmuşlardır.
Böylece kainatın gerçekte, bu dalgalardan ibaret salt bir enerji kütlesi olduğu gerçeğine gelinmiştir!.
Ki, o boyutta hiç bir varlıkdan söz edilemez!.
Kur`ân-ı Kerimdeki,
“İnsan üzerinden öyle bir zaman geçti ki, o devirde insan hiç anılmazdı.”
ifadesi de yukarıdaki anlatmaya çalıştığımız bu boyuta işarettir!.
Nitekim, bütün bunlara işaret etmek isteyen hakikat ehli zatlar da
"ALEMLERİN TÜMÜ HAYALDEN İBARETTİR"
diyerek, insanları bu konuda uyandırmağa ve bir gerçeği mecaz yollu anlatmağa çalışmışlardır.
Bu varlığın aslı salt bir enerji yani Allah`ın "KUDRET" sıfatının açığa çıkışı ve onun aslı olan boyut da "İLİM"dir!.. Buna Allah'ın İLMİ’nin açığa çıkışı da diyebiliriz.
Bu ilmin aşikare çıkmasını sağlayan "evrensel enerji" boyutu da ALLAH`IN KUDRET sıfatının açığa çıkışıdır!.