Elest bezminde söz verip geldim yeryüzüne.
Önce “ikrâ” dedi Yaradan okudum.
Sonra kalem verdi.
Ve dedi “batır” yüreğine “ne yaş(z)arsan o’sun” yaşarken sen oldum.
Yazarken aşk ve O’nu okudum.
Sonun-da ben yoktum…
Alıntı
__________________
Bir aynada seyrettim âlemin cümlesini. Aynam nokta sırrım nokta. Umduğum kadar büyük değilmiş, dünya nokta ben nokta.
|