Allah kuluna yetmez mi?.." (Zümer, 39)

Yapayalnız kalırım zaman zaman, yanılırım, düşerim.

Bilsem ki Sen varsın, Sen kaldırırsın düştüğümde ve Sen doğrultursun yanıldığımda. Sen çıkarırsın aydınlıklarla.

Sen kavuşturursun en ümitsiz kaldığımda en ümitli yarınlara, gecenin içinden güneşi çıkardığın gibi.

Ve çıktığımda da bilirim, ayaklarımla çıksam da yürüten sensin.Birisi tutsa elimden, tutturan sen.

Yüzünde güller açarak gülse birisi bana, sevdiren sensin, açtıran sen.

Kalbimizin kapılarını zorluyoruz elimizde anahtarlar.

Sen açıl dediğinde işleyecek anahtarlar ve işte o zaman kurtulup tüm dayanaklardan yalnız sana dayanacağız.

"... Müminler yalnız Allah'a dayansınlar." (Maide, 11)

Buzdan dır kalelerimiz, erir.

Kağıttan dır gemilerimiz. Sen tutarsan tutunuruz.

Bir gün unuturuz kelimeleri.

Ve kalbimizle "Sen yetersin Rabbim" deriz.

Sana ısmarlarız her işimizi.

En sağlam kapıya gelmişizdir.

İşte o gün kurtuluruz.

Alıntı