[CUMHUR]

Türklerin Bilmesi Gereken Destanı!

Türklerin bilmesi gereken destanı!
“Çanakkale Türkiye’nin Hiroşima’sı.”

Türkiye’yi ziyaret eden Japon bilim adamlarının kullanmış olduğu çok anlamlı cümleler devam ediyor:

“Burası 6 tane atom bombasına eş..”

Çanakkale Türkiye’nin Hiroşima’sı…

Her Türk’ün ziyaret etmesi gerektiğine; bu topraklardaki şehitlerimizin nasıl mücadele verdiklerini gözleriyle, bedenleri ile, sözleri ile sahip çıkmaları gerektiğine inanıyorum.
* * * * * * * * * *

Mehmet Akif Ersoy`un "Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?" diyerek bahsettiği Çanakkale Savaşları, tarihimizin en büyük çatışmalarından birine sahne olmuş, yüz binlerce vatan evladı burada cansiperane savaşarak şehitlik mertebesine yükselmiştir.

Mehmet Akif ne diyor?

"Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın!"

Kahraman askerlerimizin azametine ve bu azametten doğan destana işaret ediyor.

Şahsınızda; bu mükemmel tanımlamayı adları unutulmuş, isimsiz ve mezarsız tüm şehit, gazi ve esirlerimizin aziz hatıralarına ithaf ediyorum.

Ruhları şad olsun.
* * * * * * * * * * *

Çanakkale Deniz Zaferi’nin 92’inci yıldönümü 18 Mart kutlamalarında, aziz şehitlerimizin canları ve kanlarıyla vatan toprağı için gösterdiği bu fedakârlığı minnetle, şükranla yâd edeceğiz.

Çanakkale şehitliklerinde, abidede olan isimlere, şehirlere baktığımızda; bugün buraya gelen genç nesil, şuna da dikkat ederler sanırım. Buradaki yatan şehitlerimiz, yurdumuzun her köşesinden gelmişler.

Ya onları geri dönmeyeceğini bilerek, kına yakarak gönderen analar?..

Yavrularının geri dönmeyeceğini bilerek.. “Vatana kurban!” diyerek… Bu ne büyük özveridir, nasıl gönüldür ki; şehit olacağını bilerek, gözünü kırpmadan cepheye göndermek…

Ben sosyolog değilim, Bilim adamı da değilim; insanım.

Bugün deseler ki;

“Haydi o günlere sizi götüreceğiz, sizi o nesille yer değiştireceğiz.”

Bugün bizler onların yerine orada savaşsak, canlarımızı onlar için feda eder miyiz, hiç gözümüzü kırpmadan? Onlardaki özveri, bizde de oluşur muydu?

Şu yaşadığımız çağdaki modern hayat, cesaretimizi kırmış mıdır?
Yâda onlar, şimdiki halimizi görseler acaba bizler için gene canlarını, kanlarını feda ederler mi?

Ben inanıyorum ki, bu vatan toprağı için; EVET!

Ya önderimiz?

Atatürk’ün yerine bizi geçirseler; oradaki o ruh halindeki gençlere nasıl bir motivasyon sağlardık, komutanları nasıl yönlendirirdik?
Ya “bir saat sonra” diye bir kavramın olmadığı yerde, metre kareye 6 bin merminin düştüğü hesaplanan bir ortamda, nasıl bir terapist olabilirdik?

Düşündükçe, o toprağın altında yatan şehitlerimizin her birinin, eli öpülesi anası varmış. Bizler de anne, babayız; potansiyel olarak bakarsak, aynı cesareti gösterir miydik?
*********

“Malını kaybeden, bir şey kaybetmiştir; onurunu kaybeden, birçok şey kaybetmiştir; cesaretini kaybeden, her şeyini kaybetmiştir.” (Goethe)

Bizim insanımızın kaybetmediği ve kaybetmeyeceği “CESARET” ine ithafen…

ALINTI................BELGİN ARISOY