Tefekküre Davet 2
 

Gün gelicek saclarimiz agaricak, yüzümüzde kirisikliklar belirecek, gücümüz kuvvetimiz azalip belki elden ayakdan düsecegiz ve sonun geldiginin idrakine varacagiz…

Seneler geldi geciyor, geriye dönüp bakdim ve 20 senenin nasil gecdigini anlayamadim. Cok sey ögrendigimi saniyorum ama biliyorumki ilerki yillarda bugünüme baktigim’da hicbirsey bilmedigimi anliycagim. Belki geri dönüp baktigimda yanlis kararlarim, pismanliklarimi görecegim ve mutlu günlerimi hatirlayip tebessüm edecegim.

Her gün yeni birsey ögrenip yeni sinavlardan geciyoruz. Gün geliyor hüzünleniyoruz , gün geliyor gülüyoruz. Hayat nehrinin akisina kapilip gidiyoruz.

Seneler icinde belirli insanlari taniyoruz muhabbet etme imkani buluyoruz. Güzel dostluklar kuruluyor, mutlu günler yasaniyor, kimini kiriyoruz ve kimine kiriliyoruz. Zaman icerisinde belirli cevremiz bizden kopuyor veya kopmak zorunda kaliyor ve biz hayat yolculuguna belirli insanlar ile devam etme karari aliyoruz veya o karari almaya mecbur kaliyoruz.

Ayni gemide geciyor bu hayat yolculugu. Gün geliyor allah gecinden versin annemizi, babamizi, esimizi, cocugumuzu kayb ediyoruz bu hayat yolculugunda. Muhakkak unutulmaz bu acilar …

Ama biz iman ediyoruz, imanin sartlarindan biri de ahirete iman (ahirete inanmak). Inaniyoruz kabir alemine (berzah alemine), mahser gününe, hesap vericegmize ve insallah cennete gidicegimize, cünkü allahimizin rahmeti, merhameti ve affi cok büyük.

Peki hic tefekkür ettik mi o kayb ettigimiz yakinlarimizin, yanliz basina, o soguk, karanlik kabirde neler yasadiklarini?

Ben gecen oturdum ve düsündüm, vefat ettigimi düsündüm. Yikaniyorum, belki basimda bir iki sevenim ve tabuta yerlestiriliyorum. Üzerimde sadece bir kefen ve benim icin kazilmis o kabire yerlestiriliyorum. Belki yakinlarim dua edicek, üzerimi örtecek ve ordan ayrilip hayatlarina kaldiklari yerden devam edecekler. Belki yazik gencdi diyenler olucak ama o kadar …

Ben ise karanlik ve soguk bir kabirde, yanliz basina hesap verecegim. Belki azapdan bagiracagim ve bu azabimi insanlardan ve cinlerden haric her varlik isitecek. Belki kildigim namazlar o kabiri aydinlatacak, belki bana okunan fatihalar azabimi hafifletecek, belki bir yetimin duasi, belki de aksamlari okunan mülk sureleri…allah bilir

Gün gelicek vefatim unutulacak ve hayat akisi insanlar icin devam edecek. Ama o kabirde yatan ben diyecegim ki, allahim bir firsatim daha olsada sevdiklerimi uyarsam, onlara anlatsam, daha iyi ameller islesemde kabrim cennet köselerinden bir köseye dönüssün…

Bunlari düsünüyorum cogu vakit ve bir korku ve ürperti sariyor bedenimi.

Cok gec olmadan herkesi tefekkür etmeye davet ediyorum …

alıntı.....................

cuhur kardeş çok guzell birr paylasım tefekkur sart KURANI KERIMIN bırçok ayetınde RABBİM düşünün dıye buyuruyorr